- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,023
- Puanları
- 36
‘Yassıçal çuha dokuması’ coğrafik işaret yolunda
AMASYA – Amasya’da bayanların dokuyup sandıklarda saklayıp koruduğu ‘Yassıçal çuha dokuması’ annelerinden kızlarına aktarılan bir kültürel miras olarak dikkat çekiyor. Yaklaşık 250 yıllık tarihi olan bu dokumacılık sanatının yaşatılması için 15 yıldır düzenlenen kursların akabinde artık de coğrafik işaret alınması için müracaat yapıldı.
Amasya Valiliği’nin teşebbüsüyle 2006 yılında vilayet merkezine bağlı Yassıçal Köyü’nde Amasya Halk Eğitimi Merkezi tarafınca ‘Yassıçal çuha dokuması’ kursu açıldı. Atıl biçimdeki tezgahlar elden geçirildi, birebirleri yapıldı. Yüksel Kanar tarafınca bir yıl boyunca bayanlara eğitim verildi. Kanar’ın akabinde usta öğreticilik bakılırsavini kızı Sevinç Aşçı üstlendi. Aşçı, dayısının kızı Hatice Bünyat ve görümcesi Hamide Demir’in de yer aldığı kursiyerlere eğitim verdi. Bünyat ve Demir de uğraş ederek usta öğretici oldu. Bu sayede hayatları renklenen 70 bayan üretip para kazanarak konut ekonomilerine katkıda bulundu.
İpleri kök boyalarla boyanıp tetce ve çıkrıkla mekiklere sarılarak kendine has tezgahlarda dokunan Yassıçal çuhası kıyafet, çarşaf ile örtü imalinde kullanılıyor, kente gelen yerli ve yabancı ziyaretçilerin en çok satın aldığı yöresel eserler içinde yer alıyor.
Amasya Valiliği’nin teşebbüsüyle Türk Patent Enstitüsü’ne coğrafik işaret başvurusu yapıldığını belirten Sevinç Aşçı, “Yaklaşık 250 yıllık tezgah sistemini, dokuma tekniğini bozmadan özüyle yaşatmaya çalışıyoruz” dedi. Amasya Halk Eğitimi Merkezi Sanatevi olan tarihi konakta eğitimlere devam ettiklerini anlatan Aşçı, “Annemden öğrendiğim bu sanatı yakınlarıma, köylülerime ve ilgi duyanlara öğretmenin memnunluğunu yaşıyorum” diye konuştu.
Sandıklardan çıkarılarak günümüze kadar ulaşmış yöreye has motifleri işlediklerine değinen evli ve 2 çocuk annesi Aşçı, ‘Eminem’, ‘Süleyman’, ‘Mehmet Dede’, ‘sinekli’, ‘tekke peşkiri’ isimleriyle anılan motiflerin renk ve prosedürleriyle farklılık içerdiğini söylemiş oldu. ‘Eminem’ motifinin annenin evladına duyduğu hasreti, ‘Süleyman’ motifinin ise kararlılığı yansıttığını söz etti.
Hatice Bünyat da eserin coğrafik işaret tescilinin kent kültürü ve iktisadına değerli katkı sağlayacağına inandığını lisana getirdi.
Kaynak: İhlas Haber Ajansı / Murat Çelik
AMASYA – Amasya’da bayanların dokuyup sandıklarda saklayıp koruduğu ‘Yassıçal çuha dokuması’ annelerinden kızlarına aktarılan bir kültürel miras olarak dikkat çekiyor. Yaklaşık 250 yıllık tarihi olan bu dokumacılık sanatının yaşatılması için 15 yıldır düzenlenen kursların akabinde artık de coğrafik işaret alınması için müracaat yapıldı.
Amasya Valiliği’nin teşebbüsüyle 2006 yılında vilayet merkezine bağlı Yassıçal Köyü’nde Amasya Halk Eğitimi Merkezi tarafınca ‘Yassıçal çuha dokuması’ kursu açıldı. Atıl biçimdeki tezgahlar elden geçirildi, birebirleri yapıldı. Yüksel Kanar tarafınca bir yıl boyunca bayanlara eğitim verildi. Kanar’ın akabinde usta öğreticilik bakılırsavini kızı Sevinç Aşçı üstlendi. Aşçı, dayısının kızı Hatice Bünyat ve görümcesi Hamide Demir’in de yer aldığı kursiyerlere eğitim verdi. Bünyat ve Demir de uğraş ederek usta öğretici oldu. Bu sayede hayatları renklenen 70 bayan üretip para kazanarak konut ekonomilerine katkıda bulundu.
İpleri kök boyalarla boyanıp tetce ve çıkrıkla mekiklere sarılarak kendine has tezgahlarda dokunan Yassıçal çuhası kıyafet, çarşaf ile örtü imalinde kullanılıyor, kente gelen yerli ve yabancı ziyaretçilerin en çok satın aldığı yöresel eserler içinde yer alıyor.
Amasya Valiliği’nin teşebbüsüyle Türk Patent Enstitüsü’ne coğrafik işaret başvurusu yapıldığını belirten Sevinç Aşçı, “Yaklaşık 250 yıllık tezgah sistemini, dokuma tekniğini bozmadan özüyle yaşatmaya çalışıyoruz” dedi. Amasya Halk Eğitimi Merkezi Sanatevi olan tarihi konakta eğitimlere devam ettiklerini anlatan Aşçı, “Annemden öğrendiğim bu sanatı yakınlarıma, köylülerime ve ilgi duyanlara öğretmenin memnunluğunu yaşıyorum” diye konuştu.
Sandıklardan çıkarılarak günümüze kadar ulaşmış yöreye has motifleri işlediklerine değinen evli ve 2 çocuk annesi Aşçı, ‘Eminem’, ‘Süleyman’, ‘Mehmet Dede’, ‘sinekli’, ‘tekke peşkiri’ isimleriyle anılan motiflerin renk ve prosedürleriyle farklılık içerdiğini söylemiş oldu. ‘Eminem’ motifinin annenin evladına duyduğu hasreti, ‘Süleyman’ motifinin ise kararlılığı yansıttığını söz etti.
Hatice Bünyat da eserin coğrafik işaret tescilinin kent kültürü ve iktisadına değerli katkı sağlayacağına inandığını lisana getirdi.
Kaynak: İhlas Haber Ajansı / Murat Çelik