- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,354
- Puanları
- 36
FATİH, İSTANBUL (AA) – Kars‘ta “Bir Oyuncak da Sen Ver” toplumsal medya platformu aracılığıyla kırsaldaki çocuklara giyecek, kırtasiye materyali ve oyuncak ulaştıran Fatih Taş, yüzünde tebessüm oluşturduğu miniklerin gönüllerinde de taht kuruyor.
Kentte 4 yıl evvel Taner Güneş tarafınca kurulan “Bir Oyuncak da Sen Ver” toplumsal medya platformuna katılan, Güneş’in İstanbul’da çalışma ömrünü sürdürmesi niçiniyle platformun yöneticiliğini de üstüne alan Fatih Taş, istekli arkadaşlarıyla çalışmalarını sürdürüyor.
Taş ve gönüllüler, toplumsal medya üzerinden irtibat kurdukları hayırseverlerden çocuklara ulaştırmak üzere oyuncak başta olmak üzere bot, mont, ayakkabı üzere giyecekler ile kırtasiye gereci temin ediyor.
Farklı kentlerden hayırseverlerin gönderdiği eserleri bir binanın taban katında depolayan Taş ve gönüllüler, bunları çocukların yaş ve cinsiyetine nazaran ayırıyor.
Kafkas Üniversitesi (KAÜ) Sıhhat Araştırma ve Uygulama Merkezi Hastanesinde anestezi teknikeri olarak vazife yapan 26 yaşındaki Taş, işten arta kalan vakit içinderında ya da hafta sonlarında gönüllülerle oyuncakları araçlara yükleyip kırsaldaki köylerin yolunu tutuyor.
Vakit zaman palyaço kıyafetleri giyerek çocukları eğlendiren Taş, onlardan derslerine çalışıp başarılı olma kelamı de alıyor.
Toplumsal medyada kurdukları platform yardımıyla 4 yılda, kentteki 382 köyün 230’una giden gönüllüler, dar gelirli ailelere erzak yardımı, engelli çocuklara gereksinim duydukları araçları ulaştırıyor.
“Çocukluğumda bayram ikramı olarak getirilen bot ve monta sarılarak uyurdum”
Çocukların “Fatih Ağabey”i Taş, AA muhabirine, babasını erken kaybettiğini, sıkıntı bir çocukluk yaşadığını, o yılları düşünerek çocukların memnunluğu için harekete geçtiğini söylemiş oldu.
Taner Güneş’in kurduğu toplumsal medya platformu üzerinden çalışmalara başladığını aktaran Taş, “Babam vefat ettikten daha sonra ailemin durumu hayli berbattı, annemin bir maaşı yoktu, sağ olsun akrabalar, komşular bize takviye oluyordu. Bayramlarda arkadaşlarımın, ağabeylerimin, akrabalarımızın bayram ikramı olarak getirdiği bot, mont bizi fazlaca memnun ettiği için onlara sıkı sıkı sarılarak uyurdum, onları kirletmeye kıyamazdım.” dedi.
Köylere gittiği vakit çocuklara verdikleri oyuncaklarla yaşanan mutlulukta kendini bulduğunu ve bu işe sıkı sıkıya sarıldığını tabir eden Taş, “Miniklere oyuncak verince çocukluğumu gördüm ve ‘İşte benim yapmam gereken iş bu’ dedim. O günden daha sonra artık yaşantımı, hislerimi o memnunluğu bütün insanlara yansıtabilmek için daima elimden geleni yapmaya çalıştım. Taner ağabey, iş icabı İstanbul’a gitti. O gidince tüm yük bana kaldı ve ben de bu yükü elimden geldiği kadar layıkıyla omuzlamaya çalışıyorum, artık bu süreçten daha sonra bu hoş tertibi istekli arkadaşlarımızla devam ettirmeye çalışıyoruz.” diye konuştu.
“Çocukları düşündüğümde heyecandan gözüme uyku girmiyor”
Taş, zorluklar içerisinde bu güzellik hareketini yönetmeye çaba gösterdiğini, aracı olmadığı için köylere gitmekte sorun yaşadığını belirterek, şu biçimde devam etti:
“Maddi durumumdan dolayı aracım yok, o yüzden gönüllülerden, etrafımdaki arkadaşlardan çocuklara oyuncak getirmek için araç ricasında bulunuyorum, sağ olsunlar onların dayanaklarıyla araç muhtaçlığımızı karşılayıp köylere gidebiliyoruz. Toplumsal medya üzerinden çocuklar için kampanyalar yapıp oyuncak topluyoruz. Gönüllülerin bütçelerine bakılırsa bize gönderdiği çeşitli ikramları Kars‘ın köylerine ulaştırıyoruz. Hastanedeki nöbetim çıkışı köylere, kimi bazı okullara gidiyoruz, kırtasiye materyali veriyoruz, kış aylarında bot, mont muhtaçlıklarını karşılıyoruz fakat ekseriyetle hedefimiz çocukları oyuncak vererek memnun etmek. 4 yılda 25 bin oyuncak dağıttık.”
Armağanları hazırlarken çocukluğunu hatırlayıp duygulandığını lisana getiren Taş, şu tabirleri kullandı:
“Köylere gitmedilk evvel heyecanlanıyorum çocukların memnunlukları, gülüşleri aklıma geliyor. Onları düşündüğümden ve onlara vereceğim armağanlardan dolayı heyecandan gözüme uyku girmiyor. Sabahları erkenden kalkıp aman eksik bir şey olmasın diye depoya gidiyorum. Bütün çocuklara yetecek kadar oyuncak olsun, hepsini memnun edebileyim diye epey düşünüyorum ve o heyecan başka bir tat veriyor. Burada çalıştığım için Kars‘ta oyuncaksız çocuk bırakmak istemiyorum. Kütüphanesi olmayan okullarımız var, buralara kütüphane planlarımız var. Etkinliklerimiz hayli fazla. Kars bittikten daha sonra etraf vilayetlere Ardahan’a, Ağrı’ya, Iğdır’a gidip çocuklara ikramlar vermek istiyoruz.”
AA / İsmail Kaplan – Son Dakika Haberleri
Kentte 4 yıl evvel Taner Güneş tarafınca kurulan “Bir Oyuncak da Sen Ver” toplumsal medya platformuna katılan, Güneş’in İstanbul’da çalışma ömrünü sürdürmesi niçiniyle platformun yöneticiliğini de üstüne alan Fatih Taş, istekli arkadaşlarıyla çalışmalarını sürdürüyor.
Taş ve gönüllüler, toplumsal medya üzerinden irtibat kurdukları hayırseverlerden çocuklara ulaştırmak üzere oyuncak başta olmak üzere bot, mont, ayakkabı üzere giyecekler ile kırtasiye gereci temin ediyor.
Farklı kentlerden hayırseverlerin gönderdiği eserleri bir binanın taban katında depolayan Taş ve gönüllüler, bunları çocukların yaş ve cinsiyetine nazaran ayırıyor.
Kafkas Üniversitesi (KAÜ) Sıhhat Araştırma ve Uygulama Merkezi Hastanesinde anestezi teknikeri olarak vazife yapan 26 yaşındaki Taş, işten arta kalan vakit içinderında ya da hafta sonlarında gönüllülerle oyuncakları araçlara yükleyip kırsaldaki köylerin yolunu tutuyor.
Vakit zaman palyaço kıyafetleri giyerek çocukları eğlendiren Taş, onlardan derslerine çalışıp başarılı olma kelamı de alıyor.
Toplumsal medyada kurdukları platform yardımıyla 4 yılda, kentteki 382 köyün 230’una giden gönüllüler, dar gelirli ailelere erzak yardımı, engelli çocuklara gereksinim duydukları araçları ulaştırıyor.
“Çocukluğumda bayram ikramı olarak getirilen bot ve monta sarılarak uyurdum”
Çocukların “Fatih Ağabey”i Taş, AA muhabirine, babasını erken kaybettiğini, sıkıntı bir çocukluk yaşadığını, o yılları düşünerek çocukların memnunluğu için harekete geçtiğini söylemiş oldu.
Taner Güneş’in kurduğu toplumsal medya platformu üzerinden çalışmalara başladığını aktaran Taş, “Babam vefat ettikten daha sonra ailemin durumu hayli berbattı, annemin bir maaşı yoktu, sağ olsun akrabalar, komşular bize takviye oluyordu. Bayramlarda arkadaşlarımın, ağabeylerimin, akrabalarımızın bayram ikramı olarak getirdiği bot, mont bizi fazlaca memnun ettiği için onlara sıkı sıkı sarılarak uyurdum, onları kirletmeye kıyamazdım.” dedi.
Köylere gittiği vakit çocuklara verdikleri oyuncaklarla yaşanan mutlulukta kendini bulduğunu ve bu işe sıkı sıkıya sarıldığını tabir eden Taş, “Miniklere oyuncak verince çocukluğumu gördüm ve ‘İşte benim yapmam gereken iş bu’ dedim. O günden daha sonra artık yaşantımı, hislerimi o memnunluğu bütün insanlara yansıtabilmek için daima elimden geleni yapmaya çalıştım. Taner ağabey, iş icabı İstanbul’a gitti. O gidince tüm yük bana kaldı ve ben de bu yükü elimden geldiği kadar layıkıyla omuzlamaya çalışıyorum, artık bu süreçten daha sonra bu hoş tertibi istekli arkadaşlarımızla devam ettirmeye çalışıyoruz.” diye konuştu.
“Çocukları düşündüğümde heyecandan gözüme uyku girmiyor”
Taş, zorluklar içerisinde bu güzellik hareketini yönetmeye çaba gösterdiğini, aracı olmadığı için köylere gitmekte sorun yaşadığını belirterek, şu biçimde devam etti:
“Maddi durumumdan dolayı aracım yok, o yüzden gönüllülerden, etrafımdaki arkadaşlardan çocuklara oyuncak getirmek için araç ricasında bulunuyorum, sağ olsunlar onların dayanaklarıyla araç muhtaçlığımızı karşılayıp köylere gidebiliyoruz. Toplumsal medya üzerinden çocuklar için kampanyalar yapıp oyuncak topluyoruz. Gönüllülerin bütçelerine bakılırsa bize gönderdiği çeşitli ikramları Kars‘ın köylerine ulaştırıyoruz. Hastanedeki nöbetim çıkışı köylere, kimi bazı okullara gidiyoruz, kırtasiye materyali veriyoruz, kış aylarında bot, mont muhtaçlıklarını karşılıyoruz fakat ekseriyetle hedefimiz çocukları oyuncak vererek memnun etmek. 4 yılda 25 bin oyuncak dağıttık.”
Armağanları hazırlarken çocukluğunu hatırlayıp duygulandığını lisana getiren Taş, şu tabirleri kullandı:
“Köylere gitmedilk evvel heyecanlanıyorum çocukların memnunlukları, gülüşleri aklıma geliyor. Onları düşündüğümden ve onlara vereceğim armağanlardan dolayı heyecandan gözüme uyku girmiyor. Sabahları erkenden kalkıp aman eksik bir şey olmasın diye depoya gidiyorum. Bütün çocuklara yetecek kadar oyuncak olsun, hepsini memnun edebileyim diye epey düşünüyorum ve o heyecan başka bir tat veriyor. Burada çalıştığım için Kars‘ta oyuncaksız çocuk bırakmak istemiyorum. Kütüphanesi olmayan okullarımız var, buralara kütüphane planlarımız var. Etkinliklerimiz hayli fazla. Kars bittikten daha sonra etraf vilayetlere Ardahan’a, Ağrı’ya, Iğdır’a gidip çocuklara ikramlar vermek istiyoruz.”
AA / İsmail Kaplan – Son Dakika Haberleri