- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 558
- Puanları
- 1
Andreas Bechtolsheim hiç vakit kaybetmiyor. Bir sabah işe giderken girişimci, Silikon Vadisi tarihinin en ünlü yatırımlarından birini yaptı: 1998'de Google adlı bir arama motoruna fon sağlayan ilk 100.000 dolar. Sadece birkaç dakika sürdü.
Yirmi bir yıl sonra Bay Bechtolsheim çok farklı bir fırsatı değerlendirmiş olabilir. Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu'nun suçlamalarına göre, bir teknoloji şirketinin yaklaşan satışıyla ilgili bir telefon aldı ve iddiaya göre gizli bilgiler üzerinden işlem görüyordu. Birkaç dakikalık çalışmanın kârı: 415.726 dolar.
Silikon Vadisi'nin tarihi büyük bahisler ve ani çöküşlerle doludur, ancak nadiren görünüşte bu kadar küçük bir ödül için itibarını takas eden kimse olmuştur. Bay Bechtolsheim için 415.726 dolar kanepenin arkasında yuvarlanan çeyreğe eşdeğerdi. Tahmini 16 milyar dolarlık servetiyle geçen hafta Bloomberg Milyarderler Endeksi'nde 124. sırada yer aldı.
Geçen ay, 68 yaşındaki Bay Bechtolsheim, yanlış bir şey yaptığını kabul etmeden içeriden bilgi ticareti iddialarını çözüme kavuşturdu. 900.000 dolardan fazla para cezası ödemeyi ve beş yıl boyunca halka açık bir şirkette yönetici veya yönetici olarak görev yapmamayı kabul etti.
Geçmişindeki hiçbir şey onu bu endişe verici noktaya getirmiş gibi görünmüyor. Bay Bechtolsheim, Silikon Vadisi'ne mühendisler cenneti, zengin olmanın sadece şans meselesi olduğu bir yer olarak ününü kazandıranlardan biriydi.
Kırk yıl önce Bay Bechtolsheim ile birlikte bilgisayar iş istasyonları ve bilgisayar iş istasyonları üreticisi Sun Microsystems'i kuran Scott McNealy, “Harika teknoloji üretmeye o kadar önem veriyordu ki, onu döşemek ve şiltede uyumak yerine bir ev satın aldı” dedi. uzun süredir bir teknoloji merkezi olan sunucular. “Kendini parayla ölçmedi.”
SEC'in şikâyetine göre Bay Bechtolsheim kendisi adına hareket etmedi. Bunun yerine bir iş arkadaşının ve bir akrabasının raporlarını kullandı. Belki bir aldatmacaydı, belki de bir hediyeydi. Yatırımcı ve avukatı yorum isteyen e-postalara yanıt vermedi.
Eski bir SEC icra yetkilisi Michael D. Mann, içeriden bilgi ticaretinin genellikle “bir tutku suçu” olduğunu söyledi. “Yalnızca çok kısa bir süre için değerli olan bilgilere dayanıyor. Onu aldığınız anda açgözlülük devreye girer ve siz de dışarı çıkıp onu takas edersiniz. Mantıklı bir kişi şunu sorabilir: 'Gerçekten riske değer mi?'”
Birleşme duyurusundan hemen önce şirketinizdeki opsiyonları satın almak, düzenleyiciler için bir tehlike işaretidir ve fark edilmesi nispeten kolaydır. Bay Bechtolsheim'ın suçlandığı gibi başka birinin hesabıyla veya ticaretle doğrudan ilgisi olmayan ancak bundan faydalanması muhtemel bir şirketle ticaret yapmak daha az riskli görünmelidir.
İçeriden öğrenenlerin ticaretiyle ilgili soruşturmalar nispeten nadirdir, bu nedenle ev ofislerinde, yönetici dairelerinde ve ofis parklarında gerçekte neler olup bittiğini belirlemek zordur. Ancak ticaret verilerini analiz eden araştırmacılar, şirket yöneticilerinin gizli bilgilerden geniş ölçüde yararlandığını söylüyor. Bu yöneticiler, “gölge ticaret” olarak bilinen bir olgu olan ekonomik açıdan ilişkili şirketlerin hisselerini satın alarak içeriden öğrenenlerin ticaretine yönelik geleneksel kısıtlamaları aşmaya çalışıyorlar.
Michigan Üniversitesi'nde muhasebe alanında yardımcı doçent olan ve The Accounting Review'da bu davranışa ilişkin “sağlam kanıtlar” bulan 2021 tarihli bir çalışmanın yazarı Mihir N. Mehta, “Gölge ticaretten önemli kârlar elde ediliyor gibi görünüyor” dedi. “Bunu yapan insanların bir yetki duygusu var ya da belki sadece 'Ben yenilmezim' diye düşünüyorlar.”
Körfez Bölgesi'nde yakın zamanda yaşanan bir başka içeriden bilgi ticareti vakası, gölge ticaretin nasıl çalıştığını gösteriyor. San Francisco biyofarmasötik şirketi Medivation'ın yöneticilerinden Matthew Panuwat'a Ağustos 2016'da Pfizer'in şirketini satın aldığı bilgisi verildi. Dakikalar sonra üçüncü bir ilaç şirketinin hisselerini satın aldı. Medivation için yapılan anlaşma açıklandığında, üçüncü şirket sıcak bir aday haline geldi ve hisseleri de hızla arttı. Bay Panuwat'ın kazancı: 107.066 dolar.
Bay Panuwat bu bahardaki duruşmasında zamanlamanın tesadüf olduğunu söyledi. Jüri ona inanmadı ve kısa bir tartışmanın ardından onu 5 Nisan'da içeriden bilgi ticareti yapmaktan suçlu buldu.
Ekonomik savunma firmaları yeni vakalarda patlama bekliyor. Hukuk firması Gibson Dunn müvekkillerine, “Bay Panuwat'ın başarılı bir şekilde yargılanması, federal hükümet için yeni ve güçlü bir emsal oluşturdu” dedi.
SEC, Bay Panuwat'ın kararından sonra kısa bir açıklama yaparak “davada yeni bir şey olmadığını” söyledi: “Bu, içeriden bilgi ticaretiydi, saf ve basit.” Bay Panuwat'ın avukatı yorum talebine yanıt vermedi.
Yetkililer ayrıca Bay Bechtolsheim'ın davasının her ne kadar her zamankinden daha fazla ilgi çekmiş olsa da basit olduğunu düşünüyor. Bu, yaşam tarzı gurusu Martha Stewart'ın kötü haberi duyurmadan önce bir tıbbi şirketteki hisselerini satması yönünde ihbar aldığı 2001 yılından bu yana zengin şirket kurucularının suçlandığı birkaç vakadan biriydi. Bayan Stewart, adaleti engellemekten beş ay hapis cezasına çarptırıldı.
Bay Bechtolsheim, Batı Almanya'nın kırsal kesiminde büyüdü ve işlerin nasıl yürüdüğüne çok erken yaşlarda ilgi duymaya başladı. Bir keresinde “Boş zamanımın tamamını bir şeyler inşa ederek geçirdim” demişti.
Yüksek lisans öğrencisi olarak Stanford'a gitti. 1970'lerin ortasında öğrenciydim ve o zamanlar üniversitedeki küçük programlama topluluğuyla tanıştım. 1980'lerin başında, bir Stanford projesi sonucunda Bay McNealy, Vinod Khosla ve Bill Joy ile birlikte Sun Microsystems'ı kurdu. Sun başlangıçta para topladığında, Bay Bechtolsheim birikiminin tamamını (yaklaşık 100.000 dolar) şirkete aktardı.
Sun'a fon sağlayan risk sermayedarları onu “Tüm paranızı kaybedebilirsiniz” diye uyardı. Cevabı: “Burada herhangi bir risk görmüyorum.”
2015 yılındaki sözlü tarih kitabında Sun'ın ilk yıllarında sosyal yaşamının nasıl olduğu sorulduğunda Bay Bechtolsheim şu cevabı verdi: “Sosyal hayat mı? Sosyal hayatım yoktu. Yeni işyerleri tasarlamak ve şirketi kurmak için gece gündüz çalıştım. O zamanlar benim için önemli olan tek şey buydu.”
Bahis işe yaradı. Sun iş istasyonları, zamanın ilkel kişisel bilgisayarları ile IBM ve diğerlerinin ileri teknoloji ana bilgisayarları arasındaki boşluğu dolduruyordu. Sun daha sonra sunucu adı verilen diğer bilgisayarları yöneten bilgisayarları da kapsayacak şekilde genişledi. 1990'ların sonunda dot-com balonunun zirvesindeyken Sun'ın borsa değerlemesi 200 milyar dolardı.
Onu Silikon Vadisi tarihinin ayrılmaz bir parçası haline getiren şey, Bay Bechtolsheim'ın 1998 yılında Google'ı finanse etmesiydi. Anlaşma, Google'ın kurucuları Sergey Brin ve Larry Page'in, kendi geliştirdikleri arama teknolojileri etrafında bir şirket kurmak istediklerinden bile emin olmadıkları bir dönemde gerçekleşti. Stanford doktoralarını almaya odaklandılar.
Steven Levy'nin 2011 tarihli Google hikayesi “In the Plex”e göre yatırım şu şekilde gerçekleşti: Bay Brin, bir akşam gece yarısı civarında Bay Bechtolsheim'a bir e-posta gönderdi. Bay Bechtolsheim hemen yanıt verdi ve ertesi sabah bir toplantı yapılmasını önerdi.
Sabah 8'de alelacele spontane bir gösteri düzenlendi ve Bay Bechtolsheim bunu yarıda kesti. Yeterince görmüştü ve ayrıca ofise gitmesi gerekiyordu. Onlara bir çek verdi ve anlaşma imzalandı, diye yazdı Bay Levy, “sanki işe giderken bir latte alıyormuş gibi küçük bir tantanayla.” Kurucular Burger King'de kutlama yaptılar.
Bir ay boyunca Bay Page ve Bay Brin, Google'ın bir banka hesabı olmadığı için Bay Bechtolsheim'ın çekini yatıramadılar. Google 2004 yılında halka açıldığında, bu 100.000 dolarlık yatırım en az bir milyar dolar değerindeydi.
Ancak hikayeyi ünlü yapan para değildi. Bunu yaparak, Silikon Vadisi'nin kendisiyle ilgili en değerli inançlarından birini doğruladı: Dehası o kadar açık ki soruların gereksiz olduğu.
Dot-com patlaması, paraya olan ilgileri azalmış uzun süredir Valley yöneticileri için kafa karıştırıcı bir dönemdi. Bay Bechtolsheim'ın Sun'daki meslektaşı Bay Joy, Silikon Vadisi'nden ayrıldı.
Bay Joy, 1999 yılında Bay Bechtolsheim ile yaptığı sözlü tarihte, “Ortalıkta o kadar çok para dolaşıyor ki, bu birçok insanın ahlakını gölgeliyor” dedi.
Bay Bechtolsheim ayrılmadı. 2008 yılında halka açılan ve şu anda 4.000 çalışanı ve 100 milyar dolarlık piyasa değeri olan Silikon Vadisi bilgisayar ağı şirketi Arista'nın kurucu ortağı oldu.
SEC, 2019 yılında başka bir şirketten bir yöneticinin aradığında Bay Bechtolsheim'ın Arista'nın icra kurulu başkanı olduğunu söyledi. Arista ve mahkeme belgelerinde adı geçmeyen diğer şirketin, gizlilik anlaşmaları kapsamında gizli bilgileri paylaşma geçmişi var.
SEC'e göre bu yönetici, Bay Bechtolsheim'a daha küçük bir ağ şirketi olan Acacia'nın işin içinde olduğunu söyledi. Yöneticinin şirketi Acacia'yı devralmayı düşünüyordu ancak şimdi başka bir şirket teklifte bulundu. Ne yapalım?
Bay Bechtolsheim'ın kullanabileceği avukatın ne olduğu SEC şikayetinde belirtilmemişti. Ancak hükümetten yapılan açıklamaya göre, telefonu kapattıktan hemen sonra yakın bir akrabası ve bir meslektaşının hesaplarından Acacia opsiyon sözleşmeleri satın aldı. Anlaşma ertesi gün açıklandı. Acacia hisseleri yüzde 35 arttı.
Arista'nın Davranış Kuralları şöyle diyor: “Arista'daki çalışmaları aracılığıyla elde edilen önemli, kamuya açık olmayan bilgilere sahip çalışanlar, Arista'nın veya bu bilgilerin ilgili olduğu başka herhangi bir şirketin menkul kıymetlerinin ticaretini yapamaz.”
“In the Plex” kitabının yazarı Bay Levy, Silikon Vadisi'nde para kazanmanın birçok yasal yolu olduğunu söyledi. “Etkili bir destekçi olarak kabul edilen ve çok iyi bağlantılara sahip biri, çok arzu edilen erken yatırımları yapmak için neredeyse sınırsız fırsatlara sahip olacak” dedi.
Bay Bechtolsheim artık Arista'nın CEO'su değil, “baş mimar” unvanına sahip. Arista, “duruma uygun şekilde tepki vereceğini” belirten bir açıklama yaptı ancak bunun ne anlama geldiğini söylemeyi reddetti.
Sun'ın eski CEO'su Bay McNealy, ayrıntıları bilmediğini ancak Bay Bechtolsheim'ın tüm kariyerinin hesaba katılması gerektiğini söyledi.
“Andy bilerek veya kazara bir hata yapmış olsa bile” dedi, “her zaman gerçekten iyi iş çıkardığını söyleyebilecek.”
Yirmi bir yıl sonra Bay Bechtolsheim çok farklı bir fırsatı değerlendirmiş olabilir. Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu'nun suçlamalarına göre, bir teknoloji şirketinin yaklaşan satışıyla ilgili bir telefon aldı ve iddiaya göre gizli bilgiler üzerinden işlem görüyordu. Birkaç dakikalık çalışmanın kârı: 415.726 dolar.
Silikon Vadisi'nin tarihi büyük bahisler ve ani çöküşlerle doludur, ancak nadiren görünüşte bu kadar küçük bir ödül için itibarını takas eden kimse olmuştur. Bay Bechtolsheim için 415.726 dolar kanepenin arkasında yuvarlanan çeyreğe eşdeğerdi. Tahmini 16 milyar dolarlık servetiyle geçen hafta Bloomberg Milyarderler Endeksi'nde 124. sırada yer aldı.
Geçen ay, 68 yaşındaki Bay Bechtolsheim, yanlış bir şey yaptığını kabul etmeden içeriden bilgi ticareti iddialarını çözüme kavuşturdu. 900.000 dolardan fazla para cezası ödemeyi ve beş yıl boyunca halka açık bir şirkette yönetici veya yönetici olarak görev yapmamayı kabul etti.
Geçmişindeki hiçbir şey onu bu endişe verici noktaya getirmiş gibi görünmüyor. Bay Bechtolsheim, Silikon Vadisi'ne mühendisler cenneti, zengin olmanın sadece şans meselesi olduğu bir yer olarak ününü kazandıranlardan biriydi.
Kırk yıl önce Bay Bechtolsheim ile birlikte bilgisayar iş istasyonları ve bilgisayar iş istasyonları üreticisi Sun Microsystems'i kuran Scott McNealy, “Harika teknoloji üretmeye o kadar önem veriyordu ki, onu döşemek ve şiltede uyumak yerine bir ev satın aldı” dedi. uzun süredir bir teknoloji merkezi olan sunucular. “Kendini parayla ölçmedi.”
SEC'in şikâyetine göre Bay Bechtolsheim kendisi adına hareket etmedi. Bunun yerine bir iş arkadaşının ve bir akrabasının raporlarını kullandı. Belki bir aldatmacaydı, belki de bir hediyeydi. Yatırımcı ve avukatı yorum isteyen e-postalara yanıt vermedi.
Eski bir SEC icra yetkilisi Michael D. Mann, içeriden bilgi ticaretinin genellikle “bir tutku suçu” olduğunu söyledi. “Yalnızca çok kısa bir süre için değerli olan bilgilere dayanıyor. Onu aldığınız anda açgözlülük devreye girer ve siz de dışarı çıkıp onu takas edersiniz. Mantıklı bir kişi şunu sorabilir: 'Gerçekten riske değer mi?'”
Birleşme duyurusundan hemen önce şirketinizdeki opsiyonları satın almak, düzenleyiciler için bir tehlike işaretidir ve fark edilmesi nispeten kolaydır. Bay Bechtolsheim'ın suçlandığı gibi başka birinin hesabıyla veya ticaretle doğrudan ilgisi olmayan ancak bundan faydalanması muhtemel bir şirketle ticaret yapmak daha az riskli görünmelidir.
İçeriden öğrenenlerin ticaretiyle ilgili soruşturmalar nispeten nadirdir, bu nedenle ev ofislerinde, yönetici dairelerinde ve ofis parklarında gerçekte neler olup bittiğini belirlemek zordur. Ancak ticaret verilerini analiz eden araştırmacılar, şirket yöneticilerinin gizli bilgilerden geniş ölçüde yararlandığını söylüyor. Bu yöneticiler, “gölge ticaret” olarak bilinen bir olgu olan ekonomik açıdan ilişkili şirketlerin hisselerini satın alarak içeriden öğrenenlerin ticaretine yönelik geleneksel kısıtlamaları aşmaya çalışıyorlar.
Michigan Üniversitesi'nde muhasebe alanında yardımcı doçent olan ve The Accounting Review'da bu davranışa ilişkin “sağlam kanıtlar” bulan 2021 tarihli bir çalışmanın yazarı Mihir N. Mehta, “Gölge ticaretten önemli kârlar elde ediliyor gibi görünüyor” dedi. “Bunu yapan insanların bir yetki duygusu var ya da belki sadece 'Ben yenilmezim' diye düşünüyorlar.”
Körfez Bölgesi'nde yakın zamanda yaşanan bir başka içeriden bilgi ticareti vakası, gölge ticaretin nasıl çalıştığını gösteriyor. San Francisco biyofarmasötik şirketi Medivation'ın yöneticilerinden Matthew Panuwat'a Ağustos 2016'da Pfizer'in şirketini satın aldığı bilgisi verildi. Dakikalar sonra üçüncü bir ilaç şirketinin hisselerini satın aldı. Medivation için yapılan anlaşma açıklandığında, üçüncü şirket sıcak bir aday haline geldi ve hisseleri de hızla arttı. Bay Panuwat'ın kazancı: 107.066 dolar.
Bay Panuwat bu bahardaki duruşmasında zamanlamanın tesadüf olduğunu söyledi. Jüri ona inanmadı ve kısa bir tartışmanın ardından onu 5 Nisan'da içeriden bilgi ticareti yapmaktan suçlu buldu.
Ekonomik savunma firmaları yeni vakalarda patlama bekliyor. Hukuk firması Gibson Dunn müvekkillerine, “Bay Panuwat'ın başarılı bir şekilde yargılanması, federal hükümet için yeni ve güçlü bir emsal oluşturdu” dedi.
SEC, Bay Panuwat'ın kararından sonra kısa bir açıklama yaparak “davada yeni bir şey olmadığını” söyledi: “Bu, içeriden bilgi ticaretiydi, saf ve basit.” Bay Panuwat'ın avukatı yorum talebine yanıt vermedi.
Yetkililer ayrıca Bay Bechtolsheim'ın davasının her ne kadar her zamankinden daha fazla ilgi çekmiş olsa da basit olduğunu düşünüyor. Bu, yaşam tarzı gurusu Martha Stewart'ın kötü haberi duyurmadan önce bir tıbbi şirketteki hisselerini satması yönünde ihbar aldığı 2001 yılından bu yana zengin şirket kurucularının suçlandığı birkaç vakadan biriydi. Bayan Stewart, adaleti engellemekten beş ay hapis cezasına çarptırıldı.
Bay Bechtolsheim, Batı Almanya'nın kırsal kesiminde büyüdü ve işlerin nasıl yürüdüğüne çok erken yaşlarda ilgi duymaya başladı. Bir keresinde “Boş zamanımın tamamını bir şeyler inşa ederek geçirdim” demişti.
Yüksek lisans öğrencisi olarak Stanford'a gitti. 1970'lerin ortasında öğrenciydim ve o zamanlar üniversitedeki küçük programlama topluluğuyla tanıştım. 1980'lerin başında, bir Stanford projesi sonucunda Bay McNealy, Vinod Khosla ve Bill Joy ile birlikte Sun Microsystems'ı kurdu. Sun başlangıçta para topladığında, Bay Bechtolsheim birikiminin tamamını (yaklaşık 100.000 dolar) şirkete aktardı.
Sun'a fon sağlayan risk sermayedarları onu “Tüm paranızı kaybedebilirsiniz” diye uyardı. Cevabı: “Burada herhangi bir risk görmüyorum.”
2015 yılındaki sözlü tarih kitabında Sun'ın ilk yıllarında sosyal yaşamının nasıl olduğu sorulduğunda Bay Bechtolsheim şu cevabı verdi: “Sosyal hayat mı? Sosyal hayatım yoktu. Yeni işyerleri tasarlamak ve şirketi kurmak için gece gündüz çalıştım. O zamanlar benim için önemli olan tek şey buydu.”
Bahis işe yaradı. Sun iş istasyonları, zamanın ilkel kişisel bilgisayarları ile IBM ve diğerlerinin ileri teknoloji ana bilgisayarları arasındaki boşluğu dolduruyordu. Sun daha sonra sunucu adı verilen diğer bilgisayarları yöneten bilgisayarları da kapsayacak şekilde genişledi. 1990'ların sonunda dot-com balonunun zirvesindeyken Sun'ın borsa değerlemesi 200 milyar dolardı.
Onu Silikon Vadisi tarihinin ayrılmaz bir parçası haline getiren şey, Bay Bechtolsheim'ın 1998 yılında Google'ı finanse etmesiydi. Anlaşma, Google'ın kurucuları Sergey Brin ve Larry Page'in, kendi geliştirdikleri arama teknolojileri etrafında bir şirket kurmak istediklerinden bile emin olmadıkları bir dönemde gerçekleşti. Stanford doktoralarını almaya odaklandılar.
Steven Levy'nin 2011 tarihli Google hikayesi “In the Plex”e göre yatırım şu şekilde gerçekleşti: Bay Brin, bir akşam gece yarısı civarında Bay Bechtolsheim'a bir e-posta gönderdi. Bay Bechtolsheim hemen yanıt verdi ve ertesi sabah bir toplantı yapılmasını önerdi.
Sabah 8'de alelacele spontane bir gösteri düzenlendi ve Bay Bechtolsheim bunu yarıda kesti. Yeterince görmüştü ve ayrıca ofise gitmesi gerekiyordu. Onlara bir çek verdi ve anlaşma imzalandı, diye yazdı Bay Levy, “sanki işe giderken bir latte alıyormuş gibi küçük bir tantanayla.” Kurucular Burger King'de kutlama yaptılar.
Bir ay boyunca Bay Page ve Bay Brin, Google'ın bir banka hesabı olmadığı için Bay Bechtolsheim'ın çekini yatıramadılar. Google 2004 yılında halka açıldığında, bu 100.000 dolarlık yatırım en az bir milyar dolar değerindeydi.
Ancak hikayeyi ünlü yapan para değildi. Bunu yaparak, Silikon Vadisi'nin kendisiyle ilgili en değerli inançlarından birini doğruladı: Dehası o kadar açık ki soruların gereksiz olduğu.
Dot-com patlaması, paraya olan ilgileri azalmış uzun süredir Valley yöneticileri için kafa karıştırıcı bir dönemdi. Bay Bechtolsheim'ın Sun'daki meslektaşı Bay Joy, Silikon Vadisi'nden ayrıldı.
Bay Joy, 1999 yılında Bay Bechtolsheim ile yaptığı sözlü tarihte, “Ortalıkta o kadar çok para dolaşıyor ki, bu birçok insanın ahlakını gölgeliyor” dedi.
Bay Bechtolsheim ayrılmadı. 2008 yılında halka açılan ve şu anda 4.000 çalışanı ve 100 milyar dolarlık piyasa değeri olan Silikon Vadisi bilgisayar ağı şirketi Arista'nın kurucu ortağı oldu.
SEC, 2019 yılında başka bir şirketten bir yöneticinin aradığında Bay Bechtolsheim'ın Arista'nın icra kurulu başkanı olduğunu söyledi. Arista ve mahkeme belgelerinde adı geçmeyen diğer şirketin, gizlilik anlaşmaları kapsamında gizli bilgileri paylaşma geçmişi var.
SEC'e göre bu yönetici, Bay Bechtolsheim'a daha küçük bir ağ şirketi olan Acacia'nın işin içinde olduğunu söyledi. Yöneticinin şirketi Acacia'yı devralmayı düşünüyordu ancak şimdi başka bir şirket teklifte bulundu. Ne yapalım?
Bay Bechtolsheim'ın kullanabileceği avukatın ne olduğu SEC şikayetinde belirtilmemişti. Ancak hükümetten yapılan açıklamaya göre, telefonu kapattıktan hemen sonra yakın bir akrabası ve bir meslektaşının hesaplarından Acacia opsiyon sözleşmeleri satın aldı. Anlaşma ertesi gün açıklandı. Acacia hisseleri yüzde 35 arttı.
Arista'nın Davranış Kuralları şöyle diyor: “Arista'daki çalışmaları aracılığıyla elde edilen önemli, kamuya açık olmayan bilgilere sahip çalışanlar, Arista'nın veya bu bilgilerin ilgili olduğu başka herhangi bir şirketin menkul kıymetlerinin ticaretini yapamaz.”
“In the Plex” kitabının yazarı Bay Levy, Silikon Vadisi'nde para kazanmanın birçok yasal yolu olduğunu söyledi. “Etkili bir destekçi olarak kabul edilen ve çok iyi bağlantılara sahip biri, çok arzu edilen erken yatırımları yapmak için neredeyse sınırsız fırsatlara sahip olacak” dedi.
Bay Bechtolsheim artık Arista'nın CEO'su değil, “baş mimar” unvanına sahip. Arista, “duruma uygun şekilde tepki vereceğini” belirten bir açıklama yaptı ancak bunun ne anlama geldiğini söylemeyi reddetti.
Sun'ın eski CEO'su Bay McNealy, ayrıntıları bilmediğini ancak Bay Bechtolsheim'ın tüm kariyerinin hesaba katılması gerektiğini söyledi.
“Andy bilerek veya kazara bir hata yapmış olsa bile” dedi, “her zaman gerçekten iyi iş çıkardığını söyleyebilecek.”