- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,241
- Puanları
- 36
KONYA (AA) – Konya‘da yaşayan, 2,5 yaşında konulan otizm tanısı daha sonrası 3 yıldır özel eğitim alan 6 yaşındaki Muhammet Emin Dağdeviren ve ailesi “iyileşme” sevinci yaşıyor.
Ailesi, 2,5 yaşında otizm tanısı konulan Muhammet Emin Dağdeviren’i Selçuklu Otizmli Bireyler Eğitim Vakfına (SOBE) getirdi.
SOBE’ye geldiğinde kendini tabir etme marifeti olmayan ve çeşitli davranış bozuklukları gösteren Muhammet Emin, burada 3 yıl çeşitli eğitimler aldı.
Eğitimler ve özel ilgi kararı otizm belirtileri ortadan kalkan küçük Muhammet ve ailesi, SOBE’den mezun olmanın sevincini yaşadı.
Hasret Dağdeviren, AA muhabirine, oğlunun rahatsızlığını, tesadüfen, sıhhat ocağındaki bir hemşirenin dikkati kararı öğrendiklerini söylemiş oldu.
O devir otizmden haber dar dahi olmadığını lisana getiren anne Dağdeviren, “Birkaç tetkik daha sonrası oğluma otizm tanısı konuldu. O anı anlatamam, o anı anlatacak hiç bir söz bulamıyorum. Bir de oğlumun fotoğrafını çekip otizm olduğuna dair o raporu elime vermeleri aslına bakarsan benim bittiğim andı. Otizm tanısı konulduğunda hayli ağladım. Oğlum uyurken başucunda epeyce ağladım, hayli gözyaşı döktüm. daha sonra Allah razı olsun bir arkadaşım vesilesiyle SOBE Vakfını öğrendik.” diye konuştu.
Oğluyla göz teması kurmak en büyük memnunluğu oldu
SOBE’nin otizmli çocuklarla birebir ilgilenen bir kurum olduğunu ve oğlunun burada eğitim gördüğü 3 yılda topluma karışma ismine epey şey öğrendiğini anlatan Dağdeviren kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“SOBE’ye başlamadan evvel çocuğum kalabalık ortama hiç girmiyordu. Parkta kaydırmaya çabalıyordum, gidiyordu. Ben peşinden daima koşturuyordum. Göz teması yoktu, ismi söylenince dönüp bakmıyordu. SOBE’ye başladık, baktım gözle görülür değişiklikler var çocuğumda. Artık anlatmaya, arkadaşlarıyla oynamaya, parka gdolayınce kaçmamaya, benimle oturup sohbet etmeye başladı. Ben bunları gördükçe bir anne olarak fazlaca keyifli oldum. Bu sevincimi de esasen öğretmenleriyle daima paylaştım. 7/24 öğretmenleri arayabiliyordum. SOBE bize epey şey kattı. Emeği geçen herkese fazlaca teşekkür ediyorum. Bugüne geldik, bugün oğlumun mezuniyeti var. Çok memnunum, fazlaca şükür raporu kalktı ve artık hiç bir kaygım yok.”
Muhammet Emin’in eğitim sürecinde kendisini en keyifli eden şeyin, çocuğunun kendisiyle göz teması kurarak konuşması olduğunu söyleyen Dağdeviren, “Benimle gözümün içine bakarak konuşması beni o kadar keyifli etti ki. Tahminen birden fazla insan için bu sıradan bir şeydir ancak benim için epey kıymetliydi. Gözümün içine bakarak ‘Anne ben acıktım. Bir şey verebilir misin?’ deyince bir afalladım, bir şaşırdım, epeyce memnun oldum. Şu an bile ‘Anne bana bakar mısın?’ deyince bu beni hayli memnun ediyor. Göz göze bakmak… Yeterli ki SOBE var. Allah bin kez razı olsun. Bugün oğlumun mezuniyetini yaptık. Rabb’im inşallah buradaki bütün çocuklara bunu yaşatsın. Bu hoş anı, günü onlar da yaşasın.” sözünü kullandı.
Hüseyin Dağdeviren de küçük yaşta aldığı eğitimle evladının otizm belirtilerinin ortadan kalktığını anlatarak şu biçimde konuştu:
“Oğlumuz burada eğitim görmeye daha birinci başladığı vakit biz buradan randıman alacağımızı düşündük. Zira buraya başladığı vakit otizmin belirtileri ortadan kalkmaya başladı. Çocuğumuz göz teması kurmaya, konuşmaya başladı. Buradaki öğretmenlerimizin ilgisinden kaynaklandı bu. Hakikaten hoş davrandılar çocuğumuza. Allah razı olsun, bu biçimdelikle çocuğumuzun güzelleşme devri SOBE’de başladı, daha sonra ilerleme kaydetti. Nihayetinde otizm raporu kalktı ve buradan, SOBE’den mezun oldu. Emeği geçen herkesten Allah razı olsun.”
“Konya otizm göçü almaya başladı”
SOBE Vakfı Eğitim Yöneticisi Alperen Sağdıç ise vakıf olarak emellerinin otizmli çocukları topluma kazandırmak olduğunu söylemiş oldu.
Muhammet Emin’in SOBE’ye, bilhassa tabir hünerlerinde sonluluk ve birtakım sorunlu davranışlarla başladığını belirten Sağdıç, “3 yılın sonunda aldığı eğitim sonucunda bugün Muhammet Emin’i 8. mezunumuz olarak mezun etmekten gurur duyuyoruz, epey memnunuz. Maksadımız mezun sayımızı artırmak, daha hayli otizmli bireye hizmet vermek.” dedi.
SOBE’nin şu anda yaklaşık 200 kişinin eğitim almak için sıra beklediği bir kıymetli bir vakıf olduğuna değinen Sağdıç kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Bu manada Konya ili de aslında otizm göçü alan bir kente dönüşmeye başladı SOBE Vakfıyla. Daha epey beşere, daha epey otizmli birey ve ailesine hizmet verebilmek için faaliyetlerimizi artırmaya çalışıyoruz, eğitmen yetiştiriyor, farklı kentlerde otizme yönelik hizmet veren kurumlara danışmanlık yapıyoruz. Bu kurumlara bilimsel destekli uygulamaları anlatıyor öğretmenlerini yetiştiriyoruz. Bu yeterli eğitimi farklı ülkelere de ihraç etmeye başladık. Azerbaycan’la bir çalışmamız var. Bu manada epey muyluyuz.”
Eğitmen Melis Hamurcu ise 2 yıldır Muhammet Emin ile çeşitli çalışmalar yaptıklarını belirterek, “Biz Muhammet Emin’i tanıdıkça ferdi eğitim planı hazırladık. Programları belirleyip yıl boyunca onlara çalıştık. Doğal biroldukça şey çalıştık; eşleme üzere, bilhassa kendini söz edebilmesi için sohbet üzere. Muhammet Emin’in matematiğe ilgisi vardı, onun üzerine de epey çalıştık. Artık toplama yapabiliyoruz, çıkarma yapabiliyoruz. Çok daha süratli ilerlemeye başladık. daha sonra Muhammet Emin her beceriyi bağımsız yapmaya başladı ve bu hoş güne gelmiş olduk. Onu mezun ettik. Bu tanımı olmayan bir his. Umarım her öğretmen bunu yaşar.” diye konuştu.
AA / Melike Keskin – Son Dakika Haberleri
Ailesi, 2,5 yaşında otizm tanısı konulan Muhammet Emin Dağdeviren’i Selçuklu Otizmli Bireyler Eğitim Vakfına (SOBE) getirdi.
SOBE’ye geldiğinde kendini tabir etme marifeti olmayan ve çeşitli davranış bozuklukları gösteren Muhammet Emin, burada 3 yıl çeşitli eğitimler aldı.
Eğitimler ve özel ilgi kararı otizm belirtileri ortadan kalkan küçük Muhammet ve ailesi, SOBE’den mezun olmanın sevincini yaşadı.
Hasret Dağdeviren, AA muhabirine, oğlunun rahatsızlığını, tesadüfen, sıhhat ocağındaki bir hemşirenin dikkati kararı öğrendiklerini söylemiş oldu.
O devir otizmden haber dar dahi olmadığını lisana getiren anne Dağdeviren, “Birkaç tetkik daha sonrası oğluma otizm tanısı konuldu. O anı anlatamam, o anı anlatacak hiç bir söz bulamıyorum. Bir de oğlumun fotoğrafını çekip otizm olduğuna dair o raporu elime vermeleri aslına bakarsan benim bittiğim andı. Otizm tanısı konulduğunda hayli ağladım. Oğlum uyurken başucunda epeyce ağladım, hayli gözyaşı döktüm. daha sonra Allah razı olsun bir arkadaşım vesilesiyle SOBE Vakfını öğrendik.” diye konuştu.
Oğluyla göz teması kurmak en büyük memnunluğu oldu
SOBE’nin otizmli çocuklarla birebir ilgilenen bir kurum olduğunu ve oğlunun burada eğitim gördüğü 3 yılda topluma karışma ismine epey şey öğrendiğini anlatan Dağdeviren kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“SOBE’ye başlamadan evvel çocuğum kalabalık ortama hiç girmiyordu. Parkta kaydırmaya çabalıyordum, gidiyordu. Ben peşinden daima koşturuyordum. Göz teması yoktu, ismi söylenince dönüp bakmıyordu. SOBE’ye başladık, baktım gözle görülür değişiklikler var çocuğumda. Artık anlatmaya, arkadaşlarıyla oynamaya, parka gdolayınce kaçmamaya, benimle oturup sohbet etmeye başladı. Ben bunları gördükçe bir anne olarak fazlaca keyifli oldum. Bu sevincimi de esasen öğretmenleriyle daima paylaştım. 7/24 öğretmenleri arayabiliyordum. SOBE bize epey şey kattı. Emeği geçen herkese fazlaca teşekkür ediyorum. Bugüne geldik, bugün oğlumun mezuniyeti var. Çok memnunum, fazlaca şükür raporu kalktı ve artık hiç bir kaygım yok.”
Muhammet Emin’in eğitim sürecinde kendisini en keyifli eden şeyin, çocuğunun kendisiyle göz teması kurarak konuşması olduğunu söyleyen Dağdeviren, “Benimle gözümün içine bakarak konuşması beni o kadar keyifli etti ki. Tahminen birden fazla insan için bu sıradan bir şeydir ancak benim için epey kıymetliydi. Gözümün içine bakarak ‘Anne ben acıktım. Bir şey verebilir misin?’ deyince bir afalladım, bir şaşırdım, epeyce memnun oldum. Şu an bile ‘Anne bana bakar mısın?’ deyince bu beni hayli memnun ediyor. Göz göze bakmak… Yeterli ki SOBE var. Allah bin kez razı olsun. Bugün oğlumun mezuniyetini yaptık. Rabb’im inşallah buradaki bütün çocuklara bunu yaşatsın. Bu hoş anı, günü onlar da yaşasın.” sözünü kullandı.
Hüseyin Dağdeviren de küçük yaşta aldığı eğitimle evladının otizm belirtilerinin ortadan kalktığını anlatarak şu biçimde konuştu:
“Oğlumuz burada eğitim görmeye daha birinci başladığı vakit biz buradan randıman alacağımızı düşündük. Zira buraya başladığı vakit otizmin belirtileri ortadan kalkmaya başladı. Çocuğumuz göz teması kurmaya, konuşmaya başladı. Buradaki öğretmenlerimizin ilgisinden kaynaklandı bu. Hakikaten hoş davrandılar çocuğumuza. Allah razı olsun, bu biçimdelikle çocuğumuzun güzelleşme devri SOBE’de başladı, daha sonra ilerleme kaydetti. Nihayetinde otizm raporu kalktı ve buradan, SOBE’den mezun oldu. Emeği geçen herkesten Allah razı olsun.”
“Konya otizm göçü almaya başladı”
SOBE Vakfı Eğitim Yöneticisi Alperen Sağdıç ise vakıf olarak emellerinin otizmli çocukları topluma kazandırmak olduğunu söylemiş oldu.
Muhammet Emin’in SOBE’ye, bilhassa tabir hünerlerinde sonluluk ve birtakım sorunlu davranışlarla başladığını belirten Sağdıç, “3 yılın sonunda aldığı eğitim sonucunda bugün Muhammet Emin’i 8. mezunumuz olarak mezun etmekten gurur duyuyoruz, epey memnunuz. Maksadımız mezun sayımızı artırmak, daha hayli otizmli bireye hizmet vermek.” dedi.
SOBE’nin şu anda yaklaşık 200 kişinin eğitim almak için sıra beklediği bir kıymetli bir vakıf olduğuna değinen Sağdıç kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Bu manada Konya ili de aslında otizm göçü alan bir kente dönüşmeye başladı SOBE Vakfıyla. Daha epey beşere, daha epey otizmli birey ve ailesine hizmet verebilmek için faaliyetlerimizi artırmaya çalışıyoruz, eğitmen yetiştiriyor, farklı kentlerde otizme yönelik hizmet veren kurumlara danışmanlık yapıyoruz. Bu kurumlara bilimsel destekli uygulamaları anlatıyor öğretmenlerini yetiştiriyoruz. Bu yeterli eğitimi farklı ülkelere de ihraç etmeye başladık. Azerbaycan’la bir çalışmamız var. Bu manada epey muyluyuz.”
Eğitmen Melis Hamurcu ise 2 yıldır Muhammet Emin ile çeşitli çalışmalar yaptıklarını belirterek, “Biz Muhammet Emin’i tanıdıkça ferdi eğitim planı hazırladık. Programları belirleyip yıl boyunca onlara çalıştık. Doğal biroldukça şey çalıştık; eşleme üzere, bilhassa kendini söz edebilmesi için sohbet üzere. Muhammet Emin’in matematiğe ilgisi vardı, onun üzerine de epey çalıştık. Artık toplama yapabiliyoruz, çıkarma yapabiliyoruz. Çok daha süratli ilerlemeye başladık. daha sonra Muhammet Emin her beceriyi bağımsız yapmaya başladı ve bu hoş güne gelmiş olduk. Onu mezun ettik. Bu tanımı olmayan bir his. Umarım her öğretmen bunu yaşar.” diye konuştu.
AA / Melike Keskin – Son Dakika Haberleri