odakulebuda
New member
- Katılım
- 26 Eki 2020
- Mesajlar
- 1,951
- Puanları
- 0
Çin ‘Ukrayna-Tayvan’ kıyaslamalarını reddetti: Benzerlik kurulamaz Vang, Ulusal Halk Kongresinin (ÇUHK) marjında düzenlediği basın toplantısında, dış siyaset ve dış bağlara dair sorulara cevap verdi.
“UKRAYNA İLE TAYVAN’DAKİ DURUM FARKLI”
Tayvan Boğazı’nda son senelerda askeri hareketliliğin arttığı, bunun Çin’in, Rusya’nın Ukrayna’da yaptığı üzere kaybedilmiş addettiği bir toprağı bir daha kazanmak için askeri bir teşebbüste bulunabileceği manasına gelip gelmediğine dair soru üzerine Vang, Tayvan sorunu ile Ukrayna’daki durumun tabiatı bakımından farklı olduğunu belirtti.
ÇİN: “TEMEL FARK: TAYVAN BİZİM PARÇAMIZ”
Vang, iki sorun içindeki en temel farkın; Tayvan’ın Çin’in ayrılmaz bir kesimi olduğu ve Tayvan probleminin büsbütün Çin’in iç işi olduğunu, buna rağmen Ukrayna meselesinin iki ülke içindeki uyuşmazlıktan çıktığını vurguladı.
Kimi insanların, Ukrayna sıkıntısında egemenlik prensibini yüksek sesle lisana getirirken Tayvan probleminde Çin’in egemenliği ve toprak bütünlüğünü aşındırmaya çalışmasının açık ikili standart olduğunu savunan Vang, “Tayvan Boğazı’ndaki bugünkü gerginliğin niçini, Demokratik İlerici Parti (DPP) otoritesinin ‘tek Çin’ prensibini reddetmesi ve Tayvan Boğazı’nın iki yakasının tek ve tıpkı Çin’e ilişkin olduğu statükoyu değiştirmeye teşebbüs etmesidir.” dedi.
“BAĞIMSIZLIK İÇİN DIŞ DAYANAK ARAMAK BEYHUDE”
ABD’de birtakım güçlerin de “Tayvan bağımsızlığını” savunan ayrılıkçı güçlerin büyümesine takviye verdiği ve tek Çin prensibini ortadan kaldırmaya çalıştığı görüşünü lisana getiren Vang, “Bağımsızlık kazanmak için dış dayanak aramak beyhude efordur. Çin’i çevrelemek için Tayvan’ı kullanma planı başarısızlığa mahkumdur.” sözünü kullandı.
Vang, bu tipten teşebbüslerin Ada’nın geleceğini tehlikeye atacağını vurgulayarak, “Tayvan’ın geleceği, Boğaz’ın iki yakası içindeki bağların barışçıl gelişmenine ve ana kara ile bir daha birleşmeye bağlıdır, dış güçlerin ‘boş vaatlerine’ değil.” değerlendirmesinde bulundu.
ÇİN İLE TAYVAN ORTASINDAKİ TANSİYON
Çin’de İkinci Dünya Savaşı’nın akabinde çıkan iç savaşta Mao Zedong liderliğindeki Çin Komünist Partisi’nin (ÇKP) 1949’da iktidarı ele geçirmesi ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin kuruluşunu ilan etmesi üzerine Çan Kayşek liderliğindeki Çin Milliyetçi Partisi (Kuomintag) üyeleri, Tayvan’a yerleşip 1912’de kurulan “Çin Cumhuriyeti” iktidarının Ada’da devam ettiğini ileri sürerek bağımsızlık ilan etmişti.
Bu teşebbüs, Çin tarafınca kabul edilmese de Tayvan temsilcileri, 1971’e kadar Birleşmiş Milletler (BM) Genel Konseyi’nde Çin’i temsil etmişti. 1950’ler ve 1960’larda fazlaca sayıda ülkenin diplomatik ilgi tercihini Çin Cumhuriyeti’nden Çin Halk Cumhuriyeti’ne çevirmesinin akabinde 1971’de BM Genel Konseyi’nde yapılan oylamada, Pekin hükümetinin Çin’in tek yasal temsilcisi kabul edilmesiyle Tayvan’ın memleketler arası örgütlerdeki pozisyonu bilinmeyen hale gelmişti.
Pekin idaresi, “Tek Çin” prensibini benimseyerek Tayvan’ın kendi topraklarının modülü olduğunu savunuyor. Çin, boğaz ve etrafındaki askeri varlığının yanı sıra Tayvan’ın dünya ülkeleriyle müstakil diplomatik alakalar kurmasına, BM’de ve öbür milletlerarası kuruluşlarda temsil edilmesine karşı çıkıyor.
“UKRAYNA İLE TAYVAN’DAKİ DURUM FARKLI”
Tayvan Boğazı’nda son senelerda askeri hareketliliğin arttığı, bunun Çin’in, Rusya’nın Ukrayna’da yaptığı üzere kaybedilmiş addettiği bir toprağı bir daha kazanmak için askeri bir teşebbüste bulunabileceği manasına gelip gelmediğine dair soru üzerine Vang, Tayvan sorunu ile Ukrayna’daki durumun tabiatı bakımından farklı olduğunu belirtti.
ÇİN: “TEMEL FARK: TAYVAN BİZİM PARÇAMIZ”
Vang, iki sorun içindeki en temel farkın; Tayvan’ın Çin’in ayrılmaz bir kesimi olduğu ve Tayvan probleminin büsbütün Çin’in iç işi olduğunu, buna rağmen Ukrayna meselesinin iki ülke içindeki uyuşmazlıktan çıktığını vurguladı.
Kimi insanların, Ukrayna sıkıntısında egemenlik prensibini yüksek sesle lisana getirirken Tayvan probleminde Çin’in egemenliği ve toprak bütünlüğünü aşındırmaya çalışmasının açık ikili standart olduğunu savunan Vang, “Tayvan Boğazı’ndaki bugünkü gerginliğin niçini, Demokratik İlerici Parti (DPP) otoritesinin ‘tek Çin’ prensibini reddetmesi ve Tayvan Boğazı’nın iki yakasının tek ve tıpkı Çin’e ilişkin olduğu statükoyu değiştirmeye teşebbüs etmesidir.” dedi.
“BAĞIMSIZLIK İÇİN DIŞ DAYANAK ARAMAK BEYHUDE”
ABD’de birtakım güçlerin de “Tayvan bağımsızlığını” savunan ayrılıkçı güçlerin büyümesine takviye verdiği ve tek Çin prensibini ortadan kaldırmaya çalıştığı görüşünü lisana getiren Vang, “Bağımsızlık kazanmak için dış dayanak aramak beyhude efordur. Çin’i çevrelemek için Tayvan’ı kullanma planı başarısızlığa mahkumdur.” sözünü kullandı.
Vang, bu tipten teşebbüslerin Ada’nın geleceğini tehlikeye atacağını vurgulayarak, “Tayvan’ın geleceği, Boğaz’ın iki yakası içindeki bağların barışçıl gelişmenine ve ana kara ile bir daha birleşmeye bağlıdır, dış güçlerin ‘boş vaatlerine’ değil.” değerlendirmesinde bulundu.
ÇİN İLE TAYVAN ORTASINDAKİ TANSİYON
Çin’de İkinci Dünya Savaşı’nın akabinde çıkan iç savaşta Mao Zedong liderliğindeki Çin Komünist Partisi’nin (ÇKP) 1949’da iktidarı ele geçirmesi ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin kuruluşunu ilan etmesi üzerine Çan Kayşek liderliğindeki Çin Milliyetçi Partisi (Kuomintag) üyeleri, Tayvan’a yerleşip 1912’de kurulan “Çin Cumhuriyeti” iktidarının Ada’da devam ettiğini ileri sürerek bağımsızlık ilan etmişti.
Bu teşebbüs, Çin tarafınca kabul edilmese de Tayvan temsilcileri, 1971’e kadar Birleşmiş Milletler (BM) Genel Konseyi’nde Çin’i temsil etmişti. 1950’ler ve 1960’larda fazlaca sayıda ülkenin diplomatik ilgi tercihini Çin Cumhuriyeti’nden Çin Halk Cumhuriyeti’ne çevirmesinin akabinde 1971’de BM Genel Konseyi’nde yapılan oylamada, Pekin hükümetinin Çin’in tek yasal temsilcisi kabul edilmesiyle Tayvan’ın memleketler arası örgütlerdeki pozisyonu bilinmeyen hale gelmişti.
Pekin idaresi, “Tek Çin” prensibini benimseyerek Tayvan’ın kendi topraklarının modülü olduğunu savunuyor. Çin, boğaz ve etrafındaki askeri varlığının yanı sıra Tayvan’ın dünya ülkeleriyle müstakil diplomatik alakalar kurmasına, BM’de ve öbür milletlerarası kuruluşlarda temsil edilmesine karşı çıkıyor.