- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,358
- Puanları
- 36
KONYA (AA) – Konya‘da bisiklet tamirciliği yaprak geçimini sağlayan ve “Bisikletçi Anne” diye tanınan Hatice Aydınlı, 30 yıldır alın teriyle konutuna ekmek götürmenin gururunu yaşıyor.
omurundaki zorluklara karşın pes etmeyen ve bileğinin hakkıyla 5 kızını büyüten 56 yaşındaki Aydınlı, azmiyle etrafında örnek olarak gösteriliyor.
Meram ilçesi Sahibiata Mahallesi’ndeki 15 metrekarelik dükkanında çalışan Aydınlı, parası olmayan çocuklardan tamir için fiyat almıyor.
“Müşteriler, ‘Abla Allah razı olsun.’ deyip gidiyor”
Aydınlı, AA muhabirine, geçmişte bisiklet tamircisi olan hasta eşi çalışamadığı için mesleği devraldığını söylemiş oldu.
Erkek mesleği olarak algılanan bisiklet tamirciliğine başladığı birinci vakit içinder yadırgandığını belirten Aydınlı, vakit içinde müşterilerinin kendisine alıştığını lisana getirdi.
Tamir yaparken müşterilerinin kendisine tam itimat etmesi için epey titiz davrandığını kaydeden Aydınlı, “Müşteriye, ‘Ağabey bekle, yeterli mi, berbat mü çıkacak, yırtık mı çıkacak, gözünle gör.’ diyorum. ‘Kadın sanki yeterli mi, makûs mü yaptı, yeniyi mi koydu, eskiyi mi?’ diyecekler diye hayli korkarım. Gözünün önünde söküyorum, takıyorum. Ben öbür dünyaya ne götüreceğim. Bana Allah isteği lazım. Müşteriler, ‘Abla Allah razı olsun’ deyip gidiyor.” diye konuştu.
“Mecburiyetten ameliyat olamıyorum”
Yaşlanmaya başladığı için vakit zaman zorlandığını lakin meskenini geçindirmek için çalışmak zorunda olduğunu vurgulayan Aydınlı, şu biçimde konuştu:
“Yeni bisikletleri sökecek yeni gruplarım da yok. Gruplarım olmadığı için orjinal somunları vidaları sökemiyorum. Biroldukca kadrom da çalındı. Yeni kadrolar da epey kıymetli. Gücümün yettiğini yapıyorum, yetmediğini, yapamadığımı gönderiyorum. Büsbütün gücümle çalışıyorum. Benim ekipler çalışmıyor, elimle, gücümle uğraşıyorum. kimi vakit orta göbeği sökemiyorum. O epey zorluyor. Omuzumda da yırtık var. Ameliyat olmam lazım lakin ameliyata gidemiyorum. ‘Bir buçuk ay kolun asılı duracak.’ dediler. Konutum, çocuklarım var, diğer gelirim yok. Mecburiyetten ameliyat olamıyorum. Ben bir buçuk ay ne yapayım. Ekmeğim, yemeğim, gelenim, gidenim ne olacak.”
Aydınlı, kazandığının mutfak masrafına fakat yettiğini, kimi vakit iş yerinde yakacak yakıt bile bulamadığını söz etti.
En büyük hasılatının, çocukların memnunluğu olduğunu lisana getiren Aydınlı, şu biçimde devam etti:
“Çocuklar beni seviyor, ben de onları seviyorum. ‘Anne, anne’ diye geliyorlar. Kimine paralı yapıyoruz, kimine parasız yapıyoruz. ‘Allah razı olsun’ deyip gidiyorlar. Öylelikle çalışıyoruz işte. ‘Annem annem’ diye beni fazlaca severler. Nerede görseler ‘Annem’ derler. Allah bugünümüzü aratmasın, elden ayaktan düşürmesin. Şükür ekmek paramız çıkıyor.”
AA / Serhat Çetinkaya – Son Dakika Haberleri
omurundaki zorluklara karşın pes etmeyen ve bileğinin hakkıyla 5 kızını büyüten 56 yaşındaki Aydınlı, azmiyle etrafında örnek olarak gösteriliyor.
Meram ilçesi Sahibiata Mahallesi’ndeki 15 metrekarelik dükkanında çalışan Aydınlı, parası olmayan çocuklardan tamir için fiyat almıyor.
“Müşteriler, ‘Abla Allah razı olsun.’ deyip gidiyor”
Aydınlı, AA muhabirine, geçmişte bisiklet tamircisi olan hasta eşi çalışamadığı için mesleği devraldığını söylemiş oldu.
Erkek mesleği olarak algılanan bisiklet tamirciliğine başladığı birinci vakit içinder yadırgandığını belirten Aydınlı, vakit içinde müşterilerinin kendisine alıştığını lisana getirdi.
Tamir yaparken müşterilerinin kendisine tam itimat etmesi için epey titiz davrandığını kaydeden Aydınlı, “Müşteriye, ‘Ağabey bekle, yeterli mi, berbat mü çıkacak, yırtık mı çıkacak, gözünle gör.’ diyorum. ‘Kadın sanki yeterli mi, makûs mü yaptı, yeniyi mi koydu, eskiyi mi?’ diyecekler diye hayli korkarım. Gözünün önünde söküyorum, takıyorum. Ben öbür dünyaya ne götüreceğim. Bana Allah isteği lazım. Müşteriler, ‘Abla Allah razı olsun’ deyip gidiyor.” diye konuştu.
“Mecburiyetten ameliyat olamıyorum”
Yaşlanmaya başladığı için vakit zaman zorlandığını lakin meskenini geçindirmek için çalışmak zorunda olduğunu vurgulayan Aydınlı, şu biçimde konuştu:
“Yeni bisikletleri sökecek yeni gruplarım da yok. Gruplarım olmadığı için orjinal somunları vidaları sökemiyorum. Biroldukca kadrom da çalındı. Yeni kadrolar da epey kıymetli. Gücümün yettiğini yapıyorum, yetmediğini, yapamadığımı gönderiyorum. Büsbütün gücümle çalışıyorum. Benim ekipler çalışmıyor, elimle, gücümle uğraşıyorum. kimi vakit orta göbeği sökemiyorum. O epey zorluyor. Omuzumda da yırtık var. Ameliyat olmam lazım lakin ameliyata gidemiyorum. ‘Bir buçuk ay kolun asılı duracak.’ dediler. Konutum, çocuklarım var, diğer gelirim yok. Mecburiyetten ameliyat olamıyorum. Ben bir buçuk ay ne yapayım. Ekmeğim, yemeğim, gelenim, gidenim ne olacak.”
Aydınlı, kazandığının mutfak masrafına fakat yettiğini, kimi vakit iş yerinde yakacak yakıt bile bulamadığını söz etti.
En büyük hasılatının, çocukların memnunluğu olduğunu lisana getiren Aydınlı, şu biçimde devam etti:
“Çocuklar beni seviyor, ben de onları seviyorum. ‘Anne, anne’ diye geliyorlar. Kimine paralı yapıyoruz, kimine parasız yapıyoruz. ‘Allah razı olsun’ deyip gidiyorlar. Öylelikle çalışıyoruz işte. ‘Annem annem’ diye beni fazlaca severler. Nerede görseler ‘Annem’ derler. Allah bugünümüzü aratmasın, elden ayaktan düşürmesin. Şükür ekmek paramız çıkıyor.”
AA / Serhat Çetinkaya – Son Dakika Haberleri