- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 569
- Puanları
- 1
Limit yok
Geçen yıl Milwaukee Bucks basketbol takımının sahibi Marc Lasry, yıldız oyuncu Giannis Antetokounmpo’nun bir keresinde 50 bankaya para yatırdığını ve hiçbir hesabının 250.000 doları geçmediğini açıkladı. Neden? Çünkü Antetokounmpo her kuruşunun Federal Mevduat Sigorta Şirketi tarafından sigortalanmasını istiyordu. Sigortalı depozitolar için limit 250.000 $’dır.
Bay Antetokounmpo’nun görünüşe göre fark edemediği ama geçen hafta Silikon Vadisi Bankası’nın iflas etmesiyle eve sürüklenen şey, mevduat sigortası üst sınırının sona erdiği. Doğru, yasa bir sınır olduğunu ve hükümetin sigortasız mevduatları korumak için “sistemik bir risk muafiyeti” başlatması gerektiğini söylüyor. Ancak bir banka batmak üzereyken, her zaman sistemik risk hayaleti vardır.
“S.&L. Federal Financial Analytics’in kurucu ortaklarından Karen Petrou, mevduat sahiplerine atıfta bulunarak, “1980’lerdeki kriz herkesi kurtarır” dedi.
Cornell Üniversitesi’nde mali düzenleme uzmanı olan Robert Hockett, kapsayıcı garantiyi açıklığa kavuşturmanın zamanının geldiğine inanıyor. Ve o yalnız değil: Önümüzdeki birkaç gün içinde, California Demokrat Temsilcisi Ro Khanna’nın FDIC’nin kapsama sınırını yükseltmeyi veya ortadan kaldırmayı öneren bir yasa tasarısı sunması bekleniyor.
Bay Hockett ve diğerleri, tüm mevduatların sigortalanmasının bankacılık sistemini iyileştirebileceğini savunuyorlar. Mevduat riski bankaları kontrol altında tutmadığı için ahlaki tehlike getirmediğini söylüyorlar. Bunun yerine, bankacıları pervasızca hareket etmekten alıkoyması gereken şey, bankalarının iflas etmesi, yöneticilerinin soruşturulması ve çoğu durumda hükümetin tazminatı geri almaya çalışması durumunda hissedarların ve tahvil sahiplerinin yok edileceği bilgisidir.
Mevduat sigortası uzun süredir bankalar tarafından finanse edilmektedir. 2005’ten beri katkıları ‘risk ağırlıklı’, yani bir banka ne kadar çok risk alırsa ödediği prim de o kadar yüksek oluyor. Büyük bankalar küçük bankalardan daha fazla ödeme yapar. Bay Hockett’in planının daha büyük katkılar ve daha sıkı düzenlemeler gerektireceği açık, ancak o da benzer bir kademeli sistem öngörüyor. Ayrıca, Kongre’nin Trump yönetimi sırasında orta ölçekli bankalar için rafa kaldırdığı stres testleri gibi önlemlerin geri getirilmesini öngörüyor.
Hockett, tüm mevduatları açık bir şekilde sigortalamanın sorunlu bir bankaya hücumu önleyebileceğini çünkü müşterilerin paralarının güvende olduğunu önceden bildiklerini söylüyor. Küçük ve orta ölçekli bankaların ayakta kalmasına da yardımcı olabilir. SVB, riskini açıkça yanlış yönetmesine rağmen, banka iyi anladığı bir sektöre hizmet etti: risk sermayedarları ve yeni kurulan şirketler. Kredi portföyü sorun değildi. Diğer küçük bankalar da belirli sektörlerde uzmanlaşmıştır ve büyük devlerin vermeyebileceği borçları vermeye hazırdır. Bay Hockett, bunun teşvik edilmesi gerektiğini söylüyor.
Herkes mevduatların risksiz olması gerektiğini düşünmez. Mali kriz sırasında FDIC’ye başkanlık eden Sheila Bair, tüm mevduatları sigortalama fikrini gündeme getirdiğimde inledi.
“Bunlar, sigortasız mevduatları için ağlayan ve ağlayan Roku gibi büyük teknoloji şirketleriydi” dedi. “200 milyar dolarlık bir banka bankacılık sistemini devirebiliyorsa, o zaman istikrarlı ve dayanıklı bir sistemimiz yok demektir.”
Bair, bankacılık sisteminin “büyük ölçüde dirençli” olduğuna inandığını ve asıl sorunun, düzenleyicilerin, krizin küçük bir banka grubuyla sınırlı olduğunu kamuoyuna yeterince iyi iletmemiş olmaları olduğunu söyleyerek devam etti.
Yine de, Hockett’in fikri bazı milletvekillerini destekliyor. Uçacak mı göreceğiz. – Joe Nocera
ONU KAÇIRDIĞINIZ DURUMDA
Başkan Biden, Kongre’den başarısız bankaların liderlerini hedef alacak yeni araçlar istiyor. Planın bir yönü, FDIC’nin şu anda en büyük bankalarla sınırlı bir yetki olan başarısız bankaların yöneticilerinden tazminat talep etme yeteneğini genişletecek.
UBS’nin Credit Suisse’i satın almak için görüşmelerde bulunduğu bildiriliyor. Financial Times’a göre görüşmeleri Swiss National Bank ve İsviçre denetleme kurumu FINMA organize etti. Credit Suisse Perşembe günü, hisselerinin yüzde 24 düşerek yeni bir dip seviyeye inmesinin ardından İsviçre Ulusal Bankası’ndan 54 milyar dolara kadar borçlanacağını söyledi.
Goldman Sachs büyük bir ödeme bekliyor. Wall Street devi, Silicon Valley Bank’ı kurtarmak için son dakikada bir sermaye artırımı ayarlamasına yardım etmeye çalıştı. Ancak başka bir rol de oynadı: Goldman iflas eden bankadan 21.4 milyar $ borç satın aldı (başarısız borç veren bunu 1.8 milyar $’a rezerve etti) ve 100 milyon $’dan fazla kazandıran tahvillerin satışı yoluyla satıldı.
Bir Silikon Vadisi Bankası müşterisinin çöküşü ele alışı viral oluyor. bir dizi tweet’ler Bir işe alım sitesinin kurucusu ve CEO’su ve Shark Tank’ın Kolombiya versiyonunun yatırımcısı olan Alexander Torrenegra, banka patladığında kesintiye uğramanın nasıl bir şey olduğunu açıkladı.
Yeni bir tür bankaya ihtiyacımız var mı?
Washington’da Silikon Vadisi bankalarının çöküşünün ardından bankaların nasıl düzenleneceğine ilişkin görüşmeler tüm hızıyla devam ediyor ve başarısız kreditörlerin nasıl kurtarılacağı ve başka bir krizin nasıl önleneceği konusundaki anlaşmazlıklar var.
Ancak McKinsey & Company’nin bankacılık uygulamalarının eski başkanı Lowell Bryan için cevap, otuz yıl önce başlayan bir tartışmada yatıyor. Önerisi: yeni bir tür düşük riskli banka yaratmak.
ABD bankacılığı risk seviyelerine göre ayrılmalıdır, Bay Bryan 1990’larda tartıştı. “Ana bankalar”daki mevduatlar hükümet tarafından sigortalanacak, ancak bu borç verenlerin yalnızca düşük riskli anlaşmalara girmesine izin verilecek.
Toptan bankalar özel yatırımcılardan fon çekecek ama hükümet tarafından korunmayacak. Ölümcül yanlış adımlar atarlarsa, hükümet yaygın paniği önlemek için devreye girer, ancak şirketler başarısız olur ve yatırımcılar cezalandırılır. (Bay Bryan, büyük finans şirketlerinin her iki tür bankaya da sahip olabileceğini savundu – tabii ki mevduat kredisi veren toptan muadilinden yeterince korunduğu sürece.)
Bryan, DealBook ile yaptığı bir röportajda, bu sistemin cazibesinin, karmaşık likidite ve kurumsal eylem gerekliliklerinin yapmadığı şekillerde bankacılık endüstrisindeki riskleri doğal olarak sınırlamasında olduğunu söyledi.
“Asıl mesele, federal bir garanti verdiğinizde, mevduat toplama kabiliyetine gerçek sınırlar koymanız gerektiğidir” dedi.
Son zamanlarda iflas eden bankalarda neler olduğunu düşünün. Silicon Valley Bank, mevduat tabanını 175 milyar dolara çıkardı ve bu parayı artan faiz oranlarına karşı savunmasız bir tahvil portföyüne yatırdı. Ayrıca, çoğunlukla riskli bir sektör olan teknoloji girişimlerine 74 milyar dolar borç verdi.
Bu arada, Silicon Valley Bank, potansiyel olarak kazançlı ancak tehlikeli finansal bahisleri sürdürmesine izin verecek düzenleyici muafiyetler için sert bir şekilde bastırdı.
Bay Bryan’ın fikri çoktan test edildi. McKinsey’de 1980’lerde ve 1990’larda temel bankacılık konseptinin önde gelen bir savunucusuydu, konuyla ilgili kitaplar yazdı ve Kongre önünde ifade verdi. New York Demokratı ve şimdi Senato Çoğunluk Lideri Temsilci Chuck Schumer; Bank of America’nın selefi olan NationsBank; Chase Manhattan ile birleşmeden önce JP Morgan; ve Goldman Sachs.
Karşılarında, şu anda Federal Rezerv Başkanı olan George HW Bush’un yönetiminde bir Hazine Bakanlığı yetkilisi olan Jay Powell ve daha sonra Citigroup’un mimarı olan Sandy Weill’in yer aldığı bir grup vardı. Amerikalı borç verenlerin işlerini çeşitlendirmelerine izin veren gevşek düzenlemelerden yararlandıklarını ve kazandıklarını savundular. ABD bankacılık kurallarının yeniden yazılması, hem dev evrensel bankaların hem de hala risk alabilen daha küçük borç verenlerin yaratılmasına izin verdi.
Mevduat sahiplerini korumak, tüm bankacılık sistemine güveni sağlar, Bay Bryan dedi. Ancak bankalar, riskin sonuçlarına karşı temelde sınırsız koruma ile çalışamazlar. İstediğinin açık ve dar olduğunu ve bu noktada iki partinin de desteğini toplayabildiğini iddia ediyor.
“Her şeyi yeniden yazmaya gerek yok” dedi.
“Kongredeyken üzerinde çalıştığım herhangi bir şeyi yasa dışı ilan etseydim, keşiş olurdum.”
— Eski Liberal kongre üyesi ve dönüm noktası niteliğindeki Dodd-Frank Mali Düzenleyici Reform Yasası’nın mimarı Barney Frank, savundu Signature Bank yönetim kurulunda görev yapma kararı. Düzenleyiciler, Silikon Vadisi Bankası’nın çöküşünün ardından birçok mevduat sahibinin paralarını çekmesinin ardından geçen hafta sonu New York merkezli borç vereni kapattı.
Radarımızda: “Kolay Para Çağı”
Silicon Valley Bank’ın çöküşünün kısa bir açıklaması var: Moody’s bu ayın başlarında bankanın genel müdürüne tahvillerinin önemsiz seviyelere indirileceğini bildirdiğinde, başarısız bir para toplama girişimi paniğe ve mevduat telaşına yol açtı. Ancak bu hafta yayınlanan bir PBS belgeseli olan “Age of Easy Money”, tarihteki en uzun boğa piyasasını körükleyen 2008 mali salgını ve SVB’nin başarısızlığının altında yatan koşullarla başlayan çok daha uzun bir tepkiyi ayrıntılarıyla anlatıyor.
Sarah Kessler raporlamaya katkıda bulundu.
Geri bildiriminizi istiyoruz. Lütfen düşünce ve önerilerinizi dealbook@Haber adresine e-posta ile gönderin.
Geçen yıl Milwaukee Bucks basketbol takımının sahibi Marc Lasry, yıldız oyuncu Giannis Antetokounmpo’nun bir keresinde 50 bankaya para yatırdığını ve hiçbir hesabının 250.000 doları geçmediğini açıkladı. Neden? Çünkü Antetokounmpo her kuruşunun Federal Mevduat Sigorta Şirketi tarafından sigortalanmasını istiyordu. Sigortalı depozitolar için limit 250.000 $’dır.
Bay Antetokounmpo’nun görünüşe göre fark edemediği ama geçen hafta Silikon Vadisi Bankası’nın iflas etmesiyle eve sürüklenen şey, mevduat sigortası üst sınırının sona erdiği. Doğru, yasa bir sınır olduğunu ve hükümetin sigortasız mevduatları korumak için “sistemik bir risk muafiyeti” başlatması gerektiğini söylüyor. Ancak bir banka batmak üzereyken, her zaman sistemik risk hayaleti vardır.
“S.&L. Federal Financial Analytics’in kurucu ortaklarından Karen Petrou, mevduat sahiplerine atıfta bulunarak, “1980’lerdeki kriz herkesi kurtarır” dedi.
Cornell Üniversitesi’nde mali düzenleme uzmanı olan Robert Hockett, kapsayıcı garantiyi açıklığa kavuşturmanın zamanının geldiğine inanıyor. Ve o yalnız değil: Önümüzdeki birkaç gün içinde, California Demokrat Temsilcisi Ro Khanna’nın FDIC’nin kapsama sınırını yükseltmeyi veya ortadan kaldırmayı öneren bir yasa tasarısı sunması bekleniyor.
Bay Hockett ve diğerleri, tüm mevduatların sigortalanmasının bankacılık sistemini iyileştirebileceğini savunuyorlar. Mevduat riski bankaları kontrol altında tutmadığı için ahlaki tehlike getirmediğini söylüyorlar. Bunun yerine, bankacıları pervasızca hareket etmekten alıkoyması gereken şey, bankalarının iflas etmesi, yöneticilerinin soruşturulması ve çoğu durumda hükümetin tazminatı geri almaya çalışması durumunda hissedarların ve tahvil sahiplerinin yok edileceği bilgisidir.
Mevduat sigortası uzun süredir bankalar tarafından finanse edilmektedir. 2005’ten beri katkıları ‘risk ağırlıklı’, yani bir banka ne kadar çok risk alırsa ödediği prim de o kadar yüksek oluyor. Büyük bankalar küçük bankalardan daha fazla ödeme yapar. Bay Hockett’in planının daha büyük katkılar ve daha sıkı düzenlemeler gerektireceği açık, ancak o da benzer bir kademeli sistem öngörüyor. Ayrıca, Kongre’nin Trump yönetimi sırasında orta ölçekli bankalar için rafa kaldırdığı stres testleri gibi önlemlerin geri getirilmesini öngörüyor.
Hockett, tüm mevduatları açık bir şekilde sigortalamanın sorunlu bir bankaya hücumu önleyebileceğini çünkü müşterilerin paralarının güvende olduğunu önceden bildiklerini söylüyor. Küçük ve orta ölçekli bankaların ayakta kalmasına da yardımcı olabilir. SVB, riskini açıkça yanlış yönetmesine rağmen, banka iyi anladığı bir sektöre hizmet etti: risk sermayedarları ve yeni kurulan şirketler. Kredi portföyü sorun değildi. Diğer küçük bankalar da belirli sektörlerde uzmanlaşmıştır ve büyük devlerin vermeyebileceği borçları vermeye hazırdır. Bay Hockett, bunun teşvik edilmesi gerektiğini söylüyor.
Herkes mevduatların risksiz olması gerektiğini düşünmez. Mali kriz sırasında FDIC’ye başkanlık eden Sheila Bair, tüm mevduatları sigortalama fikrini gündeme getirdiğimde inledi.
“Bunlar, sigortasız mevduatları için ağlayan ve ağlayan Roku gibi büyük teknoloji şirketleriydi” dedi. “200 milyar dolarlık bir banka bankacılık sistemini devirebiliyorsa, o zaman istikrarlı ve dayanıklı bir sistemimiz yok demektir.”
Bair, bankacılık sisteminin “büyük ölçüde dirençli” olduğuna inandığını ve asıl sorunun, düzenleyicilerin, krizin küçük bir banka grubuyla sınırlı olduğunu kamuoyuna yeterince iyi iletmemiş olmaları olduğunu söyleyerek devam etti.
Yine de, Hockett’in fikri bazı milletvekillerini destekliyor. Uçacak mı göreceğiz. – Joe Nocera
ONU KAÇIRDIĞINIZ DURUMDA
Başkan Biden, Kongre’den başarısız bankaların liderlerini hedef alacak yeni araçlar istiyor. Planın bir yönü, FDIC’nin şu anda en büyük bankalarla sınırlı bir yetki olan başarısız bankaların yöneticilerinden tazminat talep etme yeteneğini genişletecek.
UBS’nin Credit Suisse’i satın almak için görüşmelerde bulunduğu bildiriliyor. Financial Times’a göre görüşmeleri Swiss National Bank ve İsviçre denetleme kurumu FINMA organize etti. Credit Suisse Perşembe günü, hisselerinin yüzde 24 düşerek yeni bir dip seviyeye inmesinin ardından İsviçre Ulusal Bankası’ndan 54 milyar dolara kadar borçlanacağını söyledi.
Goldman Sachs büyük bir ödeme bekliyor. Wall Street devi, Silicon Valley Bank’ı kurtarmak için son dakikada bir sermaye artırımı ayarlamasına yardım etmeye çalıştı. Ancak başka bir rol de oynadı: Goldman iflas eden bankadan 21.4 milyar $ borç satın aldı (başarısız borç veren bunu 1.8 milyar $’a rezerve etti) ve 100 milyon $’dan fazla kazandıran tahvillerin satışı yoluyla satıldı.
Bir Silikon Vadisi Bankası müşterisinin çöküşü ele alışı viral oluyor. bir dizi tweet’ler Bir işe alım sitesinin kurucusu ve CEO’su ve Shark Tank’ın Kolombiya versiyonunun yatırımcısı olan Alexander Torrenegra, banka patladığında kesintiye uğramanın nasıl bir şey olduğunu açıkladı.
Yeni bir tür bankaya ihtiyacımız var mı?
Washington’da Silikon Vadisi bankalarının çöküşünün ardından bankaların nasıl düzenleneceğine ilişkin görüşmeler tüm hızıyla devam ediyor ve başarısız kreditörlerin nasıl kurtarılacağı ve başka bir krizin nasıl önleneceği konusundaki anlaşmazlıklar var.
Ancak McKinsey & Company’nin bankacılık uygulamalarının eski başkanı Lowell Bryan için cevap, otuz yıl önce başlayan bir tartışmada yatıyor. Önerisi: yeni bir tür düşük riskli banka yaratmak.
ABD bankacılığı risk seviyelerine göre ayrılmalıdır, Bay Bryan 1990’larda tartıştı. “Ana bankalar”daki mevduatlar hükümet tarafından sigortalanacak, ancak bu borç verenlerin yalnızca düşük riskli anlaşmalara girmesine izin verilecek.
Toptan bankalar özel yatırımcılardan fon çekecek ama hükümet tarafından korunmayacak. Ölümcül yanlış adımlar atarlarsa, hükümet yaygın paniği önlemek için devreye girer, ancak şirketler başarısız olur ve yatırımcılar cezalandırılır. (Bay Bryan, büyük finans şirketlerinin her iki tür bankaya da sahip olabileceğini savundu – tabii ki mevduat kredisi veren toptan muadilinden yeterince korunduğu sürece.)
Bryan, DealBook ile yaptığı bir röportajda, bu sistemin cazibesinin, karmaşık likidite ve kurumsal eylem gerekliliklerinin yapmadığı şekillerde bankacılık endüstrisindeki riskleri doğal olarak sınırlamasında olduğunu söyledi.
“Asıl mesele, federal bir garanti verdiğinizde, mevduat toplama kabiliyetine gerçek sınırlar koymanız gerektiğidir” dedi.
Son zamanlarda iflas eden bankalarda neler olduğunu düşünün. Silicon Valley Bank, mevduat tabanını 175 milyar dolara çıkardı ve bu parayı artan faiz oranlarına karşı savunmasız bir tahvil portföyüne yatırdı. Ayrıca, çoğunlukla riskli bir sektör olan teknoloji girişimlerine 74 milyar dolar borç verdi.
Bu arada, Silicon Valley Bank, potansiyel olarak kazançlı ancak tehlikeli finansal bahisleri sürdürmesine izin verecek düzenleyici muafiyetler için sert bir şekilde bastırdı.
Bay Bryan’ın fikri çoktan test edildi. McKinsey’de 1980’lerde ve 1990’larda temel bankacılık konseptinin önde gelen bir savunucusuydu, konuyla ilgili kitaplar yazdı ve Kongre önünde ifade verdi. New York Demokratı ve şimdi Senato Çoğunluk Lideri Temsilci Chuck Schumer; Bank of America’nın selefi olan NationsBank; Chase Manhattan ile birleşmeden önce JP Morgan; ve Goldman Sachs.
Karşılarında, şu anda Federal Rezerv Başkanı olan George HW Bush’un yönetiminde bir Hazine Bakanlığı yetkilisi olan Jay Powell ve daha sonra Citigroup’un mimarı olan Sandy Weill’in yer aldığı bir grup vardı. Amerikalı borç verenlerin işlerini çeşitlendirmelerine izin veren gevşek düzenlemelerden yararlandıklarını ve kazandıklarını savundular. ABD bankacılık kurallarının yeniden yazılması, hem dev evrensel bankaların hem de hala risk alabilen daha küçük borç verenlerin yaratılmasına izin verdi.
Mevduat sahiplerini korumak, tüm bankacılık sistemine güveni sağlar, Bay Bryan dedi. Ancak bankalar, riskin sonuçlarına karşı temelde sınırsız koruma ile çalışamazlar. İstediğinin açık ve dar olduğunu ve bu noktada iki partinin de desteğini toplayabildiğini iddia ediyor.
“Her şeyi yeniden yazmaya gerek yok” dedi.
“Kongredeyken üzerinde çalıştığım herhangi bir şeyi yasa dışı ilan etseydim, keşiş olurdum.”
— Eski Liberal kongre üyesi ve dönüm noktası niteliğindeki Dodd-Frank Mali Düzenleyici Reform Yasası’nın mimarı Barney Frank, savundu Signature Bank yönetim kurulunda görev yapma kararı. Düzenleyiciler, Silikon Vadisi Bankası’nın çöküşünün ardından birçok mevduat sahibinin paralarını çekmesinin ardından geçen hafta sonu New York merkezli borç vereni kapattı.
Radarımızda: “Kolay Para Çağı”
Silicon Valley Bank’ın çöküşünün kısa bir açıklaması var: Moody’s bu ayın başlarında bankanın genel müdürüne tahvillerinin önemsiz seviyelere indirileceğini bildirdiğinde, başarısız bir para toplama girişimi paniğe ve mevduat telaşına yol açtı. Ancak bu hafta yayınlanan bir PBS belgeseli olan “Age of Easy Money”, tarihteki en uzun boğa piyasasını körükleyen 2008 mali salgını ve SVB’nin başarısızlığının altında yatan koşullarla başlayan çok daha uzun bir tepkiyi ayrıntılarıyla anlatıyor.
Sarah Kessler raporlamaya katkıda bulundu.
Geri bildiriminizi istiyoruz. Lütfen düşünce ve önerilerinizi dealbook@Haber adresine e-posta ile gönderin.